%0 Journal Article %T نسبت علم اخلاق با علم عرفان %J پژوهشنامه مذاهب اسلامی %I دانشگاه ادیان و مذاهب %Z 2423-4044 %A ملکی, محمد (جلال الدین) %A ابن علی, زهرا %A کلهر, زهرا %D 2018 %\ 08/23/2018 %V 5 %N 9 %P 57-68 %! نسبت علم اخلاق با علم عرفان %K علم اخلاق %K عرفان اسلامی %K نسبت اخلاق با عرفان اسلامی %K اخلاق اسلامی فلسفی %K اخلاق اسلامی عرفانی %K اخلاق اسلامی صدرایی %R %X علم اخلاق به مجموعه اصولی معیاری (سنجشی) می‌پردازد که شایسته است رفتار بشری به مقتضای آن صورت بگیرد و علم عرفانِ عملی مجموعه اصول و دستورالعمل‌هایی سلوکی است که در نهایت سالک را به شهود وحدت و فنا می‌کشاند. این پژوهش به دنبال بررسی نسبت بین علم اخلاق و عرفان عملی است؛ از این رو ابتدا به ماهیت‌شناسی علم اخلاق و عرفان اسلامی می‌پردازد و با بررسی برخی از آرا در زمینه تفاوت و تشابه این دو شاخه از علوم و نقد و تحلیل آنها به این نتیجه می‌رسد که علم اخلاق اسلامی مبتنی بر کتاب و سنت است، آن‌گونه که عرفان اسلامی نیز برگرفته از همین منبع است. افزون بر این اصل مشترک، داشتن موضوع واحدی به نام نفس در اخلاق و عرفان عملی، این دو شاخه از علوم اسلامی را بیشتر از دیگر علوم به هم نزدیک کرده است. از سوی دیگر غایت در علم اخلاق، «سعادت حقیقی» و در عرفان، «وصول حق تعالی» خوانده می‌شود که این وصول خود مصداقی از سعادت است. بنابراین با اشتراک منبع، موضوع، ارکان، ابعاد و غایتِ این دو علم می‌توان استنباط کرد که علم اخلاق صورت مقید علم عرفان است و علم عرفان عملی صورت مطلق علم اخلاق اسلامی است. %U https://mazaheb.urd.ac.ir/article_111364_0662608f84e345de57b8c8a659868b74.pdf